Περίπου 6 μήνες μετά την έναρξη της σεξουαλικής της ζωής κάθε γυναίκα συνιστάται να επισκέφτεται τον γυναικολόγο της και να ελέγχει το κατώτερο γεννητικό της σύστημα για φλεγμονές μικροβιακές και ιογενείς επιτυγχάνοντας έτσι έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. Ανάλογα με την κλινική εικόνα και το ιστορικό προτείνω κάποιες από τις ακόλουθες εξετάσεις :
Η κυτταρολογική εξέταση : η εξέταση δηλ. στο μικροσκόπιο των κυττάρων του κόλπου και του τραχήλου της μήτρας, με την οποία μας εφοδίασε ο Γ.Παπανικολάου, αποτελεί ακόμη την πρώτη γραμμή στην πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου . Ετησίως , εκτός αν το ίδιο το τεστ ζητήσει νωρίτερα, στην μέση του κύκλου 12η-18η μέρα ιδανικά, χωρίς να έχουμε έρθει σε σεξουαλική επαφή και χωρίς να έχουμε κάνει χρήση κολπικών πλύσεων ή άλλων προιόντων για 2 μέρες, επισκεπτόμαστε τον γυναικολόγο μας για την ανώδυνη και απλή αυτή εξέταση που σώζει ζωές!
Αξίζει να σημειωθεί ότι :
- και στην εγμυμοσύνη μπορούμε να κάνουμε τεστ παπ
- με το τεστ παπ δεν ελέγχουμε την μήτρα και τις ωοθήκες !
- και μετά την ηλικία των 65 ετών, υπό προϋποθέσεις, μπορούμε να αραιώσουμε στην 3ετία τη λήψη του τεστ
Η εξέλιξη του test pap είναι η κυτταρολογία υγρής φάσης κατά την οποία το υλικό της λήψης επεξεργάζεται από ειδικό μηχάνημα και τα υπό εξέταση κύτταρα καθαρίζονται από άλλα υλικά (μικρόβια, πολυμορφοπύρηνα,…) και χωρίς να πέφτει το ένα πάνω στο αλλό μπορούν να ελεγχθούν καλύτερα. Με τον τρόπο αυτό αυξάνεται η διαγνωστική ικανότητα του τεστ στο περίπου 80% !
Το υλικό της κυτταρολογιάς υγρής φάσης μπορούμε να το επεξεργαστούμε παραπάνω και μέσω PCR, (αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης) να ανιχνεύσουμε το DNA του HPV. Με αυτό τον τρόπο μαθαίνουμε αν έχουμε λοίμωξη από κάποιο δυνητικά ογκογόνο στέλεγχος του ιου όπως : HPV 16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68.
Ο συνδυασμός του τεστ υγρής φάσης με την τυποποιήση : Co-testing, αυξάνει στο 88% την διαγνωστική μας ικανότητα και παρέχει μεγαλύτερη ασφάλεια στην γυναίκα.
Το Aptima mRNA είναι μια ακόμη προληπτική εξέταση που μπορούμε να κάνουμε για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου. Ανιχνεύουμε τις ογκοπρωτεϊνες Ε6/Ε7 του ιου, που αποτελούν ένδειξη καρκινογενετικής δραστηριότητας στον τράχηλο της μήτρας και πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί. Με το Tri-testing η αποτελεσματικότητα της εξέτασης φτάνει στο 98% !
Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα : STDs , είναι φλεγμονές των γεννητικών οργάνων που μεταδίδονται με την σεξουαλική επαφή. Είναι περισσότερο συχνά απ’οτι νομίζουμε και συχνά είναι ασυμπτωματικά . Η χρήση λοιπόν προφυλακτικού και ο τακτικός έλεγχος πρέπει να τηρούνται. Στα άτομα με πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους και σε κάθε αλλαγή συντρόφου είναι πιθανή η έκθεση σε STDς. Στα νοσήματα αυτά περιλαμβάνονται:
- ο Έρπης των γεννητικών οργάνων. Εκδηλώνεται με τσιμπίματα και πόνο στην περιοχή,ερυθρότητα και φυσσαλιδώδες εξάνθημα.Η θεραπεία είναι ανακουφιστική με αντιικά φάρμακα και καμιά φορά σε επιμόλυνση και αντιβίωση. Ο ιος παραμένει στο σώμα σε λανθάνουσα μορφή και μπορεί σε περιόδους στρες να ξαναεμφανιστεί.
- τα Χλαμύδια. Μπορεί να είναι ασυμπτωματικά στο 70% των γυναικών και πάνω από το 50% των ανδρών, ή να εκδηλώνονται με παχύρευστες κιτρινωπές εκκρίσεις από τον κόλπο και το πέος. Ανιχνεύονται με ειδικές καλλιέργειες και θεραπεύονται με αντιβίωση. Αξίζει να σημειωθεί ότι προκαλούν τραχηλίτιδα, φλεγμονώδη νόσο της πυέλου στις γυναίκες και μπορεί να οδηγήσουν σε σαλπιγγίτιδα υπογονιμότητα και έκτοπη κύηση.
- οι τριχομονάδες. Είναι δυνατό να μεταφερθούν και από μολυσμένες υγρές πετσέτες και ρούχα , μαγιό , καθίσματα τουαλέτας. Παρατηρούνται αυξημένα κιτρινοπράσινα κολπικά υγρά , δύσοσμα (μυρωδιά ψαριού), κνησμός , πόνος στην επαφή και δυσκολία στην ούρηση.Στους άντρες συνήθως δεν παρατηρούνται συμπτώματα, μπορεί να παρουσιάσουν πόνο- κάψιμο στην ούρηση και έκκριση υγρών από το πέος. θεραπεύεται με αντιβιοτική αγωγή .
- ο HPV- ιός των κονδυλωμάτων. Στην φύση υπάρχουν πάνω από 100 τύποι Human Papilloma Viruses και περίπου 40 μπορούν να ανιχνευτούν στο γεννητικό σύστημα . Ανάλογα με τον τύπο του ιού προκαλούνται εξωτερικά κονδυλώματα ή δυσπλασία τραχήλου μήτρας. Οι περισσότερες φλεγμονές από τον ιο είναι ασυμπτωματικές, μένουν αδιάγνωστες και μπορούν να αυτοπεριοριστούν. Οι σεξουαλικώς ενεργοί άνθρωποι έρχονται σε επαφή με τον ιο κάποια στιγμή στη ζωή τους και οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν. Δεν είναι εύκολο να βρούμε ποιος είχε τον ιο πρώτος σε ένα ζευγάρι. Η ανακάλυψη του ιου δεν σημαίνει ότι κάποιος από τους συντρόφους έχει άλλη-παράλληλη ερωτική σχέση.Η παρουσία του HPV δεν δυσκολεύει την γυναίκα να μείνει έγκυος. Χωρίς άγχος η γυναίκα πρέπει να παρακολουθείται τακτικά από τον γυναικολόγο της , ώστε η φλεγμονή από τον ιο να μην προκαλέσει σοβαρή βλάβη. Το πιο σημαντικό είναι η πληροφόρηση , ο εμβολιασμός και η λήψη προφυλάξεων.
- η σύφιλη.Προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum, ο χρόνος επώασης της κυμαίνεται από 10-90 ημέρες (συνήθως 21 ημέρες), εξελίσσεται σε στάδια και τα συμπτώματά της διαφοροποιούνται σε κάθε στάδιο: Πρωτογενής σύφιλη: Το πρώτο σημάδι της σύφιλης είναι μία μικρή πληγή, ανώδυνη , χωρίς κνησμό, που αποκαλείται και σκληρό έλκος και εμφανίζεται στο σημείο όπου το βακτήριο πρωτοεισχώρησε στο σώμα. Δευτερογενής σύφιλη, αρχικά εμφανίζονται εξανθήματα στον κορμό τα οποία αργότερα μπορεί να γίνουν διάχυτα στο υπόλοιπο σώμα, στις παλάμες, στα πέλματα, ακόμα και στο στόμα, υπάρχει πιθανότητα να ακολουθήσουν βλάβες που μοιάζουν με μυρμηγκιές. Επιπλέον μπορεί να παρατηρηθούν συμπτώματα όπως πονόλαιμος, πρήξιμο στους λεμφαδένες, μυϊκός πόνος ή πυρετός. Λανθάνουσα σύφιλη αν η σύφιλη δεν αντιμετωπιστεί με θεραπευτική αγωγή προχωρά στο επόμενο αυτό στάδιο, κατά το οποίο δεν υπάρχουν συμπτώματα και μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια. Τριτογενής σύφιλη είναι ένα στάδιο το οποίο δεν συναντάμε συχνά στις μέρες μας ,όπου μπορεί να δημιουργηθούν επιπλοκές και βλάβες : στον εγκέφαλο, τα νεύρα, την καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία, το συκώτι, τα κόκαλα και τους συνδέσμους. Συγγενής σύφιλη τα μωρά που γεννιούνται από μητέρες που πάσχουν από τη νόσο, είναι πιθανό να μολυνθούν μέσω του πλακούντα ή κατά τη διάρκεια του τοκετού. Περίπου το 60% των νεογνών δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις τα βρέφη παρουσιάζουν εξανθήματα στα πέλματα ή τις παλάμες. Η θεραπευτική αντιμετώπιση κρίνεται απαραίτητη καθώς η εξέλιξη της σύφιλης μπορεί να οδηγήσει σε κώφωση αλλά και να προκαλέσει δυσμορφίες στη μύτη και τα δόντια. Η θεραπεία της νόσου γίνεται εύκολα με ενέσεις πενικιλλίνης.
- η γονόρροια (ή βλεννόρροια) οφείλεται σε λοίμωξη από το βακτήριο του γονόκοκκου, γνωστό με την ονομασία Neisseria gonorrhoeae. Συχνά είναι ασυμπτωματική νόσος. Τα συμπτώματα στις γυναίκες μπορεί να είναι πρασινοκίτρινες ή λευκές εκκρίσεις υγρών από τον κόλπο, πόνος στην κάτω κοιλιακή χώρα ή την πύελο, αίσθημα “καψίματος” κατά την ούρηση, αιμορραγία μεταξύ των περιόδων, διόγκωση του αιδοίου. Μπορεί να προκαλέσει σαλπιγγίτιδα και στειρότητα. Σε μερικές περιπτώσεις το μικρόβιο της γονόρροιας εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος προκαλώντας σηψαιμία, πυρετό, εξάνθημα και αρθρίτιδα.Θεραπεύεται με κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή.
- οι ηπατίτιδες και το AIDS